Drone-fotogrammetrie

Drone-fotogrammetrie is een techniek voor het verzamelen van geospatiale gegevens waarbij gebruik wordt gemaakt van door drones gemaakte luchtbeelden om 3D-modellen of gegeorefereerde kaarten te maken. Deze methode combineert luchtfotografie met beeldverwerking en computationele algoritmen om nauwkeurige geografische informatie te genereren.

Hier ziet u hoe drone-fotogrammetrie over het algemeen werkt:

1. Beeldacquisitie: een drone uitgerust met een camera maakt luchtbeelden van het interessegebied. Deze beelden kunnen vanuit verschillende hoeken worden genomen om een ​​volledige dekking van het gebied te krijgen.
2. Controlepunten: Gegeorefereerde controlepunten worden gebruikt om vervormingen te corrigeren en de nauwkeurigheid van de gegevens te garanderen. Deze punten kunnen gronddoelen zijn met bekende coördinaten, vaak gemeten met uiterst nauwkeurige GPS-apparatuur.
3. Beeldverwerking: Vastgelegde beelden worden verwerkt met behulp van fotogrammetriesoftware. Belangrijke punten in de afbeeldingen worden geïdentificeerd en algoritmen berekenen de driedimensionale coördinaten van de punten uit de triangulatie.
4. 3D-modellering of kartering: Zodra de 3D-coördinaten zijn berekend, worden ze gebruikt om een ​​3D-model van het gebied te maken of om topografische kaarten, orthofoto’s of andere geospatiale producten te genereren.

Drone-fotogrammetrie wordt gebruikt op verschillende gebieden, zoals kartering, milieumonitoring, beheer van natuurlijke hulpbronnen, stadsplanning, archeologie, landbouwbeheer en vele andere. Het biedt voordelen zoals de snelheid van gegevensverzameling, flexibiliteit bij de toegang tot moeilijk bereikbare gebieden en relatief lagere kosten in vergelijking met andere methoden voor het verzamelen van geospatiale gegevens.